40 dagen voor 40

50 jaar geleden vond Peyo de Smurfen uit, intussen over de hele wereld bekend. 50 jaar geleden liepen mijn ouders (toen nog elk apart) op Expo58 te dromen over wat de toekomst zou brengen. 40 jaar geleden vonden ze mij uit en droomden over wat de toekomst voor mij in petto zou hebben

Nog precies 40 dagen om de voorbije 40 jaar in kaart te brengen.
Ziehier het eerste jaar van mijn leven:
Lente 1968: Ik was er amper of het zat er al 'boenk' tegen bij de studenten in Parijs en dat was besmettelijk tot in België. Het TET-offensief in Vietnam, daar lag ik nog niet wakker van, maar de rest van de bevolking wel. Martin Luther King werd in Memphis, Tennessee door een blanke scherpschutter op het balkon van zijn motel doodgeschoten en Rudi Dutschke wordt op de Berlijnse Kurfürstendam van zijn fiets geschoten.
Persoonlijk: Mijn familie zag de ooievaars in Spanje en wist dat ik geboren was. Toen gebeurde die blijde melding nog met een *teeleegram*. Ik was getuige van de eerste uitzending van de Fabeltjeskrant op de (Nederlandse) televisie. In onze contreien stond de tv dikwijls op 'Olland'.
Muziek die me begeleidde: Born to be Wild (Steppenwolf); The dock of the bay (Otis Redding); Nights in white satin (the Moody Blues); Rain and tears (Aphrodite's Child); What a wonderful world (Louis Amstrong); I heard it through the grapevine (Marvin Gaye)

Mijn tweede levensjaar werd gemarkeerd door:
1969: Eddy Merckx wint de Tour de France en Neil Armstrong is de eerste man op de maan. Hij spreekt de historische woorden: 'een kleine stap voor de mens, maar een reuzenstap voor de mensheid'.
Persoonlijk: Ik krijg er een nichtje bij, een blond engeltje, een levende pop. Samen zijn we Black & White.
Muziek: Seven horses in the sky (The Pebbles); Je t'aime, moi non plus (Serge Gainsbourg & Jane Birkin); Wonderful world, beautiful people (Jimmy Cliff)