Toen ik vanochtend te voet -met mijn tas vol boodschappen- terug naar de overkant ging, overviel het mij: WATER FOR LIFE. Water is een onontbeerlijk element in mijn leven. Ik drink het graag, ben geen waterrat, maar hou vooral van zwemmen in plassen, rivieren, zee en ik woon dolgraag aan de waterkant. En als enige passagier zat ik mijmerend op het veerbootje.
Mijn grootouders waren binnenschippers en toen ze aan wal gingen wonen, begonnen ze een wasserij. Als kind heb ik me vaak in de wastonnen verstopt. Mijn bompa ging met ons wandelen langs de kade en we leerden toen al over eb en vloed en namen het veerbootje al eens naar de overkant.
Toen Stille Waters ons waterlandschap populair maakte, ging ik als bij toeval terug naar mijn roots. Brussel is fantastisch, maar ik miste het water. We wonen in een oude schippersschool waar de vader van Phara tijdens de Spaanse Burgeroorlog nog is opgevangen.
Met de baby in de buggy en later op de fiets, is boodschappen doen aan de overkant van het water een aangename vanzelfsprekendheid. Fietstochtjes op de dijk, langs de fietsbrug en terugkeren met het bootje, vormen een geweldige zomerse ontspanning. En je komt als eens een BV tegen (Tom Lenaerts , een ex-studiegenoot, kent ook de geneugtes van het waterlandschap). Maar ook veel 0nbekende Vlamingen, die het met hun flitsende koerspakjes, luidruchtig commentaar op de overvolle terrasjes en gevaarlijk fietsgedrag verpesten voor de inwoners. Het kabbelende leventje aan het water heeft ook zijn keerzijde...
Bruggen bouwen is iets wat watermensen ook goed kunnen. Ook als het water te diep lijkt! En we gaan mee met onze tijd: een nieuwe brug in flashy moderne stijl en design windmolens. Het leven staat hier niet stil ;-) gelukkig maar!
2 opmerkingen:
Hoe mooi, daar! ps wij gaan zaterdag met kleine kindjes naar de dino's. De grote kindjes zijn ook blij.
Hey, was nog bezig aan deze post!
Veel plezier met de dino's en volgende uitstap naar de Stille Waters? Altijd welkom...
Een reactie posten