de zondagen vliegen voorbij

en de zaterdagen, vrijdagen, ... de maandagen, dinsdagen, woensdagen en donderdagen wat minder. Tenzij je het zo druk hebt, dat je amper kan ademen, laat staan nadenken, plannen, afstand nemen.
Hoe is het zo ver kunnen komen?
Twee maand geleden zaten we nog hier,


met alle tijd van de wereld, die als zandkorrels zo traag tussen je vingers wegglipt.
En vandaag genieten we van het veerbootje met uitzicht op het leukste dorpje van België en zijn we al aan het stressen voor de komende week.


STOP!
Hier en nu moeten we zijn!

OK BELOOFD en tot heel binnenkort dus...