bijkletsnamiddag in Gent ging zaterdagavond over in een Middeleeuws diner. Deels professionele spionage, deels uit pure nieuwsgierigheid en om gewoon nog verder te kunnen kletsen in het sprookjesachtig kader van het Gravensteen.
Het aperitief was veelbelovend. Een frisse witte wijn, gekruid met veel kaneel en enkele geheime specerijen was de start van een hele resem Middeleeuwse hapjes. Op kleine bordjes schoven eendenpastei, een soort kippensoep, vis in erwtensaffraansaus, flapjes met hartige of zoete vulling, sabayon met bloemetjes voorbij. Geur en smaak vielen mee, want we houden van saffraan, komijn, kaneel, salie en nog vele andere dingen uit de natuur...
Maar blijkbaar niet tegelijkertijd, op wel 12 verschillende bordjes en in combinatie met een redelijk koud Gravensteen en plastic stoelen, wegens te weinig staantafeltjes.
Begrijp me niet verkeerd, ik heb ervan genoten, 't was weer eens wat anders op zaterdagavond en het gezelschap was zeer aangenaam. Maar ik vrees dat we er een Middeleeuwse kater/maagkramp/buikgriep aan hebben overgehouden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten