skip to main |
skip to sidebar
Na een hele vakantie oefenen in het bordendraaien-op-een-stokje, toog onze kleinste deze week opnieuw naar het circus om er de kunst van de diabolo onder de knie te krijgen. En opnieuw waren wij uitgenodigd op de vrijdagse circusvoorstelling. Fantastisch, hij heeft zijn diabolo hoog in de lucht kunnen zwieren en weer opvangen. De tweede en derde keer niet meer, maar geen nood. Volgend jaar leert hij de kneepjes wel!Circus Deel I, zie juli
We zijn het voorbije weekend voor het 5de jaar op rij naar Camping Heideroosje afgezakt, een zomerse gelegenheidscamping bij vrienden in hun Kempische tuin, waar zo'n 8 koppels oude studiegenoten mét kinderen, mekaar terugzien tussen pot en pint.
Niet zomaar vrienden, niet zomaar pot en pint, niet zomaar een tuin... Wel één met sauna en zwemvijver, petanquebaan, overdekt ontbijt-, lunch- en dinerterras, een speeltuin en een boomgaard voor het tentenkamp.
Voor een extra touch dit jaar zorgde de tv binnen handbereik, om de O.S. te kunnen volgen (Tijajatijajatijajajee!!). Bij al dit Belgisch zilver en goud hoorden mosselen met friet voor de hele bende. 
Jammer van het Belgische weer - het kan niet elk jaar een Kempisch microklimaat zijn - maar sjapoo voor de organisatie, niet in het minst op culinair vlak. Op een bepaald moment stonden er een handvol tenten, meer dan een handvol kinderen in en rond het water of mekaar aan 't ondergraven, een heus 'crocschoenenpark' buiten en iedereen binnen om droog te kunnen ontbijten... Alle dorstigen zijn gelaafd geraakt en alle hongerigen gespijst!
Camping Heideroosje, die 5de ster is binnen!!
Een uitgesteld maar daarom niet minder hartverwarmend boeket lievelingsbloemen van bevriend koppel maakt een grijze ZONdag goed!*
wordt de NIEUWE boekentas al gevuld, gekeurd, gedragen, terug uitgeladen en opnieuw gevuld...
Kleintjes worden groot, een cliché als een huis, maar o zo waar. 1 september 1974 - 1 september 2008. In dezelfde school als mama zal zoonlief leren lezen en schrijven en wij weer een beetje loslaten... 
Voor mezelf is 1 september de dag van de goede voornemens en niet zozeer 1 januari. Dit jaar zeker wat meer sporten, minder snoepen en wat op de lijn letten, want de zomerkilo's vliegen eraan, me verdiepen in de techniek van de Ipod, digitale foto's en webalbums, het leestempo van de zomer aanhouden enzovoort enzoverder. Herinner me op 1 september nog eens aan dit lijstje!
Omdat we niet dol zijn op attractieparken en zoonlief er (nog) niet om vraagt, kozen we voor een natuur- en dierrijke omgeving. Paradisio was een schot in de roos, letterlijk... Vele planten, bloemen, waterpartijen met kunstwerken, vooral vogels in het dierenpark, maar ook grotere viervoeters die redelijk wat plaats hebben, mooie presentaties van de beesten achter glas, een geweldig Nautilusgebouw voor de waterdieren... 
SOS, een leerrijke tentoonstelling over invasieve soorten en bescherming van dieren, staat spelenderwijs opgesteld in een boot. Met op het dek roodwangschildpadjes die iedereen schattig klein koopt, maar die uitgroeien tot reuzen. En zodra ze niet meer in het aquarium thuis passen, worden ze nogal eens gedropt in beken, plassen of zelfs riolen, alwaar ze lustig kweken en onze inlandse soorten verstoten. 
